Kryzys nadmiaru zwierząt towarzyszących i walka z ich bezdomnością zaczyna się od zapobiegania pojawianiu się niechcianych miotów.  Kluczowym elementem jest zabieg sterylizacji/kastracji zwierząt, które trafiają pod naszą opiekę oraz rozpowszechnianie idei i wiedzy na ten temat.

Kastracja polega na chirurgicznym zabiegu pozbawiającym zwierzę zdolności do rozmnażania. Zabieg ma charakter trwały i nieodwracalny. Aktualnie powszechnym zabiegiem stała się kastracja polegająca na całkowitym usunięciu narządów rozrodczych u samic (jajniki , macica, jajowody) oraz jąder u samców. Zabieg ten niesie za sobą wiele korzyści zarówno dla zwierzęcia, jak i opiekuna.

Zalety:

– trwała antykoncepcja (zwierzę nie może posiadać potomstwa, eliminuje problem niechcianych kociąt i szczeniąt, zmniejsza zjawisko bezdomności),

– eliminacja obciążenie organizmu, jakie niesie ze sobą ciąża i odchowanie potomstwa, które przy dużej ilości ciąż jest wyniszczające dla organizmu,

– kastracja może zostać wykonana jako działanie profilaktyczne w zakresie eliminacji wystąpienia niektórych chorób nowotworowych występujących u zwierząt takich jak: nowotwory i torbiele jajnika,  ropomacicze (zespół EPC),  nowotwory i choroby jąder, prostaty w przypadku samców,

– eliminacja zagrożeń okołoporodowych i poporodowych: ciężki poród, zapalenie gruczołu mlekowego, zapalenie macicy, choroby chormonozależne, ciąża urojona.

Przed zabiegiem:

– warto wykonać badania krwi (morfologię i biochemię), ponieważ na tej podstawie lekarz weterynarii dobierze odpowiedni sposób znieczulenia zwierzęcia i opiekę pooperacyjną, w tym antybiotyk.

– lekarz weterynarii oceni stan zdrowia zwierzaka i dopiero wówczas podejmie decyzję o zabiegu.

Przygotowanie do zabiegu:

– zwierzę musi być na czczo, więc ostatni posiłek możemy podać na 12 godzin przed planowanym zabiegiem.  Zapobiega to ewentualnym komplikacjom podczas zabiegu i po zabiegu.

Opieka po zabiegu:

– posiłek (w niewielkiej ilości) i wodę możemy podać 6 godzin po zabiegu, zapobiega to ewentualnym wymiotom,

– warto ograniczyć aktywność fizyczną zwierzaka, zabezpieczyć go odpowiednim kołnierzem, zapobiegającym wylizywaniu rany, czy założeniem kubraczka w przypadku samic,

– lekarz weterynarii wyznacza wizyty kontrolne, na których ocenia proces gojenia się rany.